پلنگ: در میان چهار گربه‌سان بزرگ جهان، پلنگ کوچک‌ترین گونه است و متاسفانه به نظر می‌رسد که مناطق زندگی آن به طرز غم‌انگیزی در حال کاهش است. استتار ویژه این جانور برای پنهان شدن در جنگل‌های نیمه‌آفتابی تکامل یافته است. تصویر این نبرد مربوط به پارک ملی یالا در سریلانکا است.

  شیر: در طی دو دهه گذشته، جمعیت شیرهای دنیا 30 درصد کاهش یافته است. بخش اعظم این موضوع به دلیل این است که انسان‌ها برای محافظت از خود یا احشامشان، اقدام به شکار این جانور کرده‌اند. ماده شیر گرسنه‌ای که در این عکس مشاهده می‌کنید، مشغول شکار یک بز کوهی یالدار در منطقه حفاظت شده ماسای‌مارا کنیا است.

یوزپلنگ: عکس بالا در ناحیه حفاظت شده ماسای‌مارا در کنیا گرفته شده است. سریع‌ترین حیوان خشکی در بسیاری از قلمروهای قبلی خود ناپدید شده است. اگرچه پراکندگی یوزپلنگ در آفریقا کاهش یافته است، اما هنوز در نواحی مختلف قاره می‌توان این حیوان را مشاهده کرد؛ اما تقریبا دیگری اثری از این حیوان در آسیا (به غیر از ایران) یافت نمی‌شود. حمایت از گونه‌های این جانور بسیار دشوار است، چرا که این گونه حداقل به پنج زیرگونه تقسیم می‌شود و هر کدام نیاز به حفاظت دارند. همچنین زاد و ولد این حیوان در اسارت بسیار دشوار است.

حواصیل بزرگ: حواصیل بزرگ حیوانی با گستردگی فراوان و جمعیت زیاد است، که در سراسر آمریکای شمالی و جنوبی، آفریقا، تروپا، آسیا و استرالیا زندگی می‌کند. این عکس متعلق به پارک ملی یالا در کشور سریلانکا است. حواصیل‌های بزرگ اغلب در آب‌های کم‌عمق به جستجوی غذا می‌گردند و با منقار خود ماهیان و دیگر جانداران کوچک آبزی را به سیخ می‌کشند.

کورکور برهمنی: پراکندگی این پرندگان شکارچی در هند، جنوب‌شرق آسیا و استرالیا است. این عکس در پارک ملی یالا سریلانکا گرفته شده است. به نظر می‌رسد که جمعیت کورکور برهمنی (Brahminy kite) در حال کاهش باشد، اما هنوز تصور نمی‌شود که این گونه در معرض خطر جدی قرار داشته باشد.

مآخذ:خبر آنلاین